Teambuildings-dag 2019

Eindelijk was het dan zover op 21 september 2019: mijn 29ste verjaardag! Toevallig waren Quint en ik uitverkoren om deze dag de jaarlijkse Deurbloazers teambuildingsdag te organiseren.

Het beloofde een mooie, zonnige dag te worden. Om 13:30 verzamelden we bij het clubgebouw en om strak 13:45 waren we vertrokken. Het enige dat we de leden hadden verteld was dat ze zwemspullen en droge kleding mee moesten nemen, traditioneel nog niet wetende wat we zouden gaan doen. Natuurlijk wisten Quint en ik dat al wel. Dit leidde de laatste weken wel wat tot zenuwachtige pogingen informatie uit ons te vissen, want iets met water en/of zwemmen… Oei, dat zijn we niet gewend! Als organisatoren hielden we strak onze mond.

In een colonne van 4 auto’s reden we door het platteland van Salland in de richting van Nijverdal. Aangekomen bij de Wilgenweard, gonsde het van alle suggesties wat hen wel of niet te wachten stond. Toen we het aankomstbiertje achter de kiezen hadden, mochten we mee met Anouk, onze begeleidster voor vandaag. Aan de kade van de Regge werd ons verteld dat we een vlot moesten en daarna een wedstrijdrondje gingen varen. Toevallig moesten we ons in twee teams opsplitsen, iets dat ik voor de grap al had gedaan bij vertrek in Deventer.

Anouk zou ons wel even vertellen hoe we de knopen moesten leggen, maar Frank en Victor merkten met hun ervaring en kennis al gauw genoeg dat zij dat maar even moesten overnemen…. Alsnog ging het toch minder makkelijk dan gedacht, maar ruime drie kwartier later zaten de vlotten in elkaar en konden ze te water gelaten worden! Een gezelschap van 14 personen met iets te veel leeftijdskilo’s die soepeltjes op een vlot proberen te stappen, beeld het je maar even in. Team 2 was wel sneller weg, maar team 1 haalde met een beetje afsnijden bijna in en deed nog een laatste poging om op kop te komen. PLONS! Daar ging de eerste het water in! Team 2 kwam alsnog als eerste terug bij de kade en toen ook team 1 weer op de kade stond, konden we genieten van ons welverdiende pilsje.

Maar we waren er nog niet. Er stond ons nóg een activiteit te wachten. Helaas moest onze secretaris verstek laten gaan, vanwege een volleybalwedstrijd in Schalkhaar. Met een flesje AA in de hand zwaaiden we elkaar uit, wachtend op de instructies voor de volgende ronde. Nadat ook dit pilsje achter de kiezen was, stonden we te springen en een meidengroep aan te moedigen die nu op diezelfde plek een Fort Boyard spel deden.

Toen zij klaar waren, stonden we weer met beide benen op de grond en beseften we dat Anouk ons even verlaten had, maar wij wilden graag beginnen met het volgende spel. Dé oplossing volgens de Deurbloazers? Je gaat haar natuurlijk op je allerhardst roepen en het werkte ook nog. Zwemvesten aan, helmpjes op, roeispanen in de hand en breng de kayaks maar naar de kade: we gaan kayakpolo doen. Dit keer moesten we drie teams vormen, waarbij er in elke ronde twee teams een wedstrijdje van 8 minuten moesten spelen.

De belangrijkste spelregel: als je de bal op je kayak hebt, mag jouw kayak omgegooid worden. In combinatie met dezelfde leeftijdskilo’s, is dit een garantie voor hilariteit, geplons, gelach en geschreeuw. Het duurde daarom ook niet lang voor de eersten weer in het water lagen. Een kayak is “ietsje” moeilijker om weer zelf in te klimmen dan dat je geholpen kan worden door de medepassagiers op een vlot. Gelukkig hebben we de foto’s en video’s nog.

Anouk en wij raakten door alle omstandigheden de tel kwijt, maar dat maakte ook helemaal niks uit; we hebben een fantastische dag gehad. Na afloop met z’n allen de doucheruimte onveilig maken en daarna snel de auto weer in richting Deventer, waar we ook traditioneel de dag afsloten door samen te eten en het af te blussen met de nodige drankjes. Eén verandering ten opzichte van voorgaande jaren: Dit jaar genoten we van een pizzabuffet, in plaats van een barbecue.

Joost